Osmium-chemia » Stopy
Jednym ze związków osmu, o którym już słyszeliśmy, jest czterotlenek osmu. Krystaliczny osm nie jest związkiem, a jedynie rodzajem krystalizacji czystego pierwiastka, który jest nietoksyczny do 400 stopni Celsjusza ze względu na swoje właściwości chemiczne.
Powstaje w wyniku reakcji środków utleniających, takich jak kwas azotowy, z pierwiastkowym osmem. Czterotlenek osmu jest wysoce lotnym ciałem stałym o silnym działaniu utleniającym.
W przeciwieństwie do większości środków utleniających, utlenianie tetratlenkiem osmu może przebiegać pod kontrolą stereochemiczną. Chociaż jest to drogi i toksyczny związek, czterotlenek osmu ma pewne zastosowania.
Na przykład, jest on używany w kryminalistycznych badaniach odcisków palców. Jest również stosowany do zwiększania kontrastu błon komórkowych w mikroskopii elektronowej.
Innym rodzajem związków są złożone związki osmu. Tak zwane osmany pochodzą od omówionego właśnie czterotlenku osmu. Są to anionowe kompleksy tlenu.
Związki kompleksowe istnieją również z innymi ligandami, takimi jak amoniak, cyjanek, tlenek węgla i tlenek azotu. Jeśli ligand ma charakter organiczny (przykład: cyklopentadien), może powstać osmocen. Należą one do grupy metalocenów.
Izotopy
Osm składa się z mieszaniny siedmiu stabilnych izotopów: osm-192 - 41 procent, osm-190 - 26,4 procent, osm-189 - 16,1 procent, osm-188 - 13,3 procent, osm-187 - 1,6 procent, osm-186 - 1,58 procent i osm-184 - 0,02 procent.
Jedynym naturalnym izotopem promieniotwórczym jest osm-186, którego okres połowicznego rozpadu wynosi około dwóch kwadrylionów lat.
Ponadto istnieje 27 krótko żyjących izotopów, z których osm-194 ma najdłuższy okres półtrwania wynoszący sześć lat.
Stosunek izotopów osmu-187 do -186 jest wykorzystywany w chronometrach ren-osm. Są one wykorzystywane do określania wieku meteorytów żelaznych.


